W bójce z brakiem uczuć swych,
przymkniętymi oczami nie chcieć dotknąć żalu
Z braku sensu i myśli utkanych,
płaczem pod kołdrą uciekać od lęku.
Jak na slow motion pracują wszystkie neurony,
z bezradności chciałbyś je sobie wykroić
Czas utracił dylatację, bo leci jak szalony,
najgorszy koszmar jaki możesz sobie uroić.
Teraz Ciebie kroją, za bardzo zwolniłeś,
na śmierci zatrzymałeś się, czubku.
Koszmar, śmierć i zdychaj!
Włącz god mode...
---------------------------------------------
Jeżeli wiersz się podobał to obserwujcie i polecajcie dalej. W ten sposób motywujecie. :)
Zapraszam również na poprzedni wiersz:
Wiersz "Marzenia".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz